- mütəmadiyən
- z. <ər.> Aramsız, ara vermədən, fasiləsiz, daim. Soyuq külək şiddətlə əsir, pəncərə şüşələrini mütəmadiyən cingildədirdi. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mütəmadiyən
Look at other dictionaries:
mütəmadiyən — ə. daimi olaraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəmadi — sif. <ər.> Sürəkli, ara verməyən, davamlı, daimi surətdə baş verib gedən. O gündən etibarən Qurbanlı mütəmadi ziyarətlərə davam etdi. Ç.. Mütəmadi fikir, şiddətli ürək döyüntüsü <Əzizbəyovu> yatmağa qoymurdu. M. Hüs.. // zərf Daim,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
endirmək — f. 1. Aşağı salmaq, düşürmək, yaxud enməsinə, aşağı düşməsinə kömək etmək. . . Söz var ki, dağa çıxardar, söz var ki, dağdan endirər. C. M.. Arvad ərini geyindirib, qolundan yapışıb, pilləkəndən endirib qayıtdı. Ə. H.. 2. Sallamaq, aşağı tutmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gün — 1. is. bax günəş 1 və 2 ci mənalarda. Gün işığı. Gün çıxar, aləm görər. (Ata. sözü). Gəldi günortaçağı, gün qızarıb yanırdı. S. V.. Gün iki cida boyu qalxmışdı. M. C.. Gün əyilmək – axşama yaxın günəş üfüqdən çəkilmək. Gün lap əyilir, şər qarışır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iç — is. 1. Bir şeyin içərisi, daxili, iç tərəfi. Əvvəl evin içi, sonra çölü. (Ata. sözü). Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi. A. Ş.. Əşrəf yavaşcadan sürünüb kola yaxınlaşdı, əli ilə kolun içini yoxladı. S. Rəh.. // Bir şeyin ortası,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmfürsət — sif. <fars. kəm və ər. fürsət> Tündxasiyyət, tündməcaz, tez özündən çıxan, kəmhövsələ. Kəmfürsət adam. – <Amaliya> Otellodan əhvalı bilib, başlayır onu danlamağa və ağzına gələn sözləri kəmfürsət ərəbin haqqında söyləməyə. F. K..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yan — is. 1. Tərəf, ətraf. Yanlarda düşmən qalmamışdı. H. N.. <Güldəstə:> Məktub bu yandadı. H. Seyidbəyli. Yan almaq – yanaşmaq, yaxınlaşmaq, yaxın durmaq. <Rəsul> yan alıb lotubaşıdan xəbər aldı: – Əmi, bu kağızlar nə olan şeydir? «Aşıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zol-zol — 1. sif. Zollar, zolaqlar şəklində olan. // Üzərində zolaqlar olan. Zol zol parça. Zol zol etmək – 1) bax zol çəkmək («zol 1»də); 2) zolaqlar şəklində izlər əmələ gələnə qədər qırmanc, şüv və s. ilə vurmaq. Əndamını zol zol elədi. // Zərf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
